maandag 13 mei 2013

Gebakken peren

Billy vindt 'gebakken peren' helemaal niet zo erg!
Hardleers; het had mijn middlename kunnen zijn. Bijna een maand lang ging het goed. Ik bewaakte mijn grenzen met mijn leven (voor mijn leven!) en ik genoot van mijn kleine wereldje.

Tot gisteren. Moederdag. Even verslapte ik, gewoon omdat het leuk was. In mijn enthousiasme zei ik spontaan 'ja', toen schoonmama vroeg of we 's avonds asperges bleven eten.

NIET MOETEN DOEN! De asperges heb ik niet eens gehaald. Al ver voor etenstijd dropen wij af. We hadden het bij de brunch (leuk en lekker; kus voor de kok!) moeten laten. Doseren; mijn grenzen bewaken, zodat we een opgewekt afscheid hadden gehad i.p.v. een teleurstellende aftocht.

Dat blijft een lastige. Leven vanuit mijn hart! Iets wat ik zo graag wil en waar ik nog niet altijd even goed in ben. Maar dat houdt ook weer niet in dat ik mijn grenzen uit het oog moet verliezen! Die zijn nl. absoluut niet flexibel of stiekem een beetje op te rekken. Weinig coöperatief zijn ze, die grenzen van mij.

Dus, ik ga weer terug naar mijn eigen ieniemini-wereldje.
Maar zaterdag al kan ik revanche nemen. Want dan is míjn mama aan de beurt voor een (verlate) moederdag met een kleurenanalyse!

Enne.. Doseren kun je leren!

3 opmerkingen:

  1. Moeilijkste wat er is. Lig heel de week alleen dan is de gezelligheid zo leuk dat ik wil blijven plakken en dan word ik genadeloos gestraft

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Norma,
      Dat is zeker het moeilijkste wat er is... Ik schreef wel 'Doseren kun je leren', maar daar was de wens vast de vader van mijn gedachte! Helemaal niets doen is makkelijker dan doseren, denk ik wel eens. Maar.. we blijven het proberen!!
      Succes!!
      Liefs, Cindy

      Verwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen